Μελλοντικοί μπαμπάδες: η προετοιμασία του νέου γονέα

Παρότι οι μεγάλες αλλαγές είναι εμφανείς σε μια μέλλουσα μαμά, ωστόσο και ο μπαμπάς περνά εξίσου πολλά όσο αναμένει τη νέα άφιξη. Πρόκειται για μια περίοδο προσαρμογής, καθώς αλλάζει την εικόνα που έχει για τον εαυτό του, τη σχέση με τη γυναίκα του και τα άλλα παιδιά, προκειμένου να δημιουργήσει χώρο για ένα ακόμη.

Ορισμένοι μελλοντικοί μπαμπάδες αλλάζουν την εμφάνισή τους, παραδείγματος χάρη αφήνουν γένια, άλλοι βρίσκουν και δεύτερη δουλειά για να βεβαιωθούν ότι μπορούν να στηρίξουν την οικογένειά τους που μεγαλώνει. Κάποιοι άλλοι φτιάχνουν το σπίτι ή αρχίζουν να ασχολούνται με ένα νέο έργο. Όλοι τους σκέφτονται τους δικούς τους μπαμπάδες και αναρωτιούνται εάν θα είναι ίδιοι με αυτούς ή διαφορετικοί. Οι περισσότεροι αισθάνονται αγχωμένοι, παρότι οι άνδρες μπορεί να δυσκολεύονται να το δείξουν. Αυτά τα φορτισμένα συναισθήματα δημιουργούν την ενέργεια που χρειάζονται για να προσαρμοστούν οι μέλλοντες μπαμπάδες, να συνδεθούν με το μωρό και να γίνουν οι μπαμπάδες που χρειάζεται το μωρό τους. Συνεπώς, είναι μια υγιής ανησυχία.

Ο πατέρας είναι ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο στη ζωή ενός παιδιού, ακόμα και πριν γεννηθεί το παιδί. Πολλοί μπαμπάδες ""παίζουν"" με το μωρό τους πριν αυτό γεννηθεί, μιλώντας του και τραγουδώντας του ή κάνοντας απαλό μασάζ στην κοιλιά της μητέρας. Το μωρό θα αναγνωρίσει τη φωνή του πατέρα στη γέννα, εάν αυτός είναι κοντά του.

Τα μωρά με μπαμπάδες που ασχολούνται μαζί τους, επιδεικνύουν πολλά ενδιαφέροντα πλεονεκτήματα. Τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια γεννιούνται πιο εύκολα, έχουν καλύτερη εικόνα για τον εαυτό τους καθώς μεγαλώνουν και έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο, εάν ο μπαμπάς τους ασχολείται.

Οι Μπαμπάδες δεν είναι Μαμάδες (και δε θα θέλαμε να είναι άλλωστε!). Οι πατεράδες προσφέρουν στα μωρά ένα είδος αλληλεπίδρασης διαφορετικό από αυτό που παίρνουν από τη μητέρα τους. Όταν το μωρό γίνει 4 εβδομάδων, αντιδρά μοναδικά βλέποντας τον πατέρα του. Σκύβει μπροστά και στο πρόσωπό του διαφαίνεται μια ενθουσιώδης προσμονή - τα φρύδια ανασηκώνονται, το στόμα ανοίγει και τα μάτια λάμπουν. Είναι έτοιμο να παίξει. Τα παιχνίδια, οι ιστορίες, οι χαιρετισμοί και τα γελάκια που μοιράζονται είναι διαφορετικά από αυτά που μοιράζεται μια μαμά με το μωρό της.

Οι μπαμπάδες και οι μαμάδες συχνά έχουν ιδιαίτερους τρόπους ανατροφής. Προσφέρουν στο παιδί διαφορετικές οπτικές της ζωής και ο καθένας προσθέτει τις δικές του δεξιότητες στην ανατροφή του. Και οι δυο μαθαίνουν τη δουλειά του γονέα στην πορεία - φροντίζοντας το μωρό ο καθένας με τον τρόπο του, μαθαίνοντας από τα λάθη τους. Ο κάθε γονιός χρειάζεται χρόνο για να δοκιμάσει αυτές τις νέες δεξιότητες.

Εκτός από την παρακολούθηση μαθημάτων προγεννητικής αγωγής και το διάβασμα, οι μπαμπάδες απαντώντας στα παρακάτω ερωτήματα μπορούν να βρουν έναν ακόμα τρόπο για να αρχίσουν να συλλογίζονται την πατρότητα: Πώς παίζεις με το μωρό σου ή το ηρεμείς όσο βρίσκεται στη μήτρα; Πώς αντιδρά; Έχετε κάποιο ειδικό τραγουδάκι για εκείνο;

Πόσο πολύ θέλετε να ασχοληθείτε με τη σωματική φροντίδα του μωρού; Ποια καθήκοντα σχετικά με τη φροντίδα του μωρού θέλετε να κάνετε; Πότε θα τα κάνετε;

Ποια στοιχεία του δικού σας πατέρα θέλετε να μιμηθείτε; Ποια πράγματα θέλετε να κάνετε διαφορετικά;

Έχετε αλλάξει την εμφάνισή σας; Ποια είναι για εσάς η εικόνα ενός καλού πατέρα;

Θα έχει το παιδί σας το ίδιο όνομα με εσάς, θα φορά τα δικά σας μωρουδιακά ρούχα, θα παίζει με τα παλιά σας παιχνίδια ή θέλετε να κάνετε μια νέα αρχή;

Οι πατεράδες συνδέονται με τα μωρά τους με διαφορετικό τρόπο. Ως πατέρας, όσο πιο πολύ παίζετε, μαθαίνετε και αλληλεπιδράτε με το μωρό σας, τόσο περισσότερο κοντά του είστε.

Συγκατάθεση στη χρήση cookies